Anadolu,Suriye ve Irak bölgesinde yaşanan ve toplumların sosyal yapısını en fazla etkileyen göçlerden biri,Hülagu'nun 1258 tarihinde Bağdat'ı istilası sonrasında Kuzey’e doğru yaşanan göçlerdir. Bugün Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgesinde yaşayan birçok Seyyid aile o tarihten sonra bu bölgeye göç eden ailelerdir.Sâdât-ı Nehri olarak bilinen Şemdinli’nin Nehri kasabasından bulunan Seyyidler, Van gölü havzasının dört bir yanında bulunan Arvasiler, Siirt ile Şırnak arasındaki bölgede yaşayan Erzenler, Midyat ilçesinin Arnas (Bağlarbaşı) köyünde yaşayan Arnas Seyyidleri,Becirman Seyyidleri ( Cizre Seyidleri ) bu tarihten sonra göç etmiş olan ailelerdir.

Bu Seyyid ailelerin hemen hepsi uzun yıllar Kadiri tarikatının,Mevlana Halid-i Bağdadi(ö.1826) dan sonra ise Nakşibendiliğin bölgedeki en önemli temsilcileri olmuşlardır..

Hilafetin kaldırılması,medrese ve tekkelerin kapatılması ve Şeyh Said isyanı neticesinde gerçekleşen idamlar genel olarak Güneydoğu da bir kafa kanşıklığı, belirsizlik ve kaos
doğurdu.

Belirsizlik ve güvensizlik neticesinde yalnız alimve sufiler değil toplumun her katmanından insan Irak ve Suriye'ye göç etmiştir.O dönemde bölgenin önemli şahsiyetleri olan Ramanlı Emine Perihan,Cemile Çeto,Haco Ağa,Resul Mıhamed,Motkili Hacı Musa Bey, Bedirhaniler,Şeyh Said'in çocuklan Ali Rıza ve Selahaddin, Abdurrahman Ali Yunus,Ömeryan Ağası Ahmed Süleyman,Cizreli Nayife Paşê,Kör Hüseyin paşa Çan Şeyhleri,Harput Şeyhleri,Silvan Şeyhleri,Siirt Eruh'lu Şeyh Abdurrahman Garisf,Suriye'ye ve Irak'a göç edenlerden bazılarıdır.