Gözlerinizi açın ve sonsuza kadar kapatmadan önce onlarla neler yapabileceğinizi görün. Benim de gözlerim bugünlerde Turin’e takıldı fakat onun için neler yapabileceğimi bilmiyorum. Sadece gördüğüm bu karanlık karşısında aydınlığa küstüm. Işıkları kapatıp dinlemek istediğim Turin, bugünkü hikayemin kahramanıdır.
*
Turin henüz iki aylıkken tümör sağ gözüne zarar vererek görme yetisini kaybetmesine sebep olmuştu. Aile, Turin’in karanlık dünyasına üzülürken tümör sol gözüne fazla zarar vermemiş ışıksız kalmayacak dedi doktor. Bu sözler iki aylık bir kız çocuğuna sahip bir anne için ümit vericiydi.
*
Anne Halime Ç., doktorların umutlu sözlerine tutunarak Turin’in tek gözü için dualar etmeye başladı. Her gün dünyaya ışıksız kalmayacak kızı için Allah’a şükrederek beterin beteri var diyerek gözlerden sakındı. O saatten sonra Anne Halime için Şırnak- Ankara arasında uzun soluklu yolculuklar başladı. Her bir yolculuğunda sol gözünün umudunu taşıyordu.
*
Tümörün sol göze zarar vermemesi için 3 ayda bir Ankara’ya gitti. 2 yaşına kadar her şey yolunda gidiyorken sol gözün umuduyla yaşayan anne bir gün tezgah üzerindeki cam parçaları Turin’in gözüne girdi, aile için hayat bir kez daha karanlık oldu.

*
Turin’i apar topar hastaneye götüren aile, bu sefer tüm umudunu bağladığı sol gözüne ne yazık ki cam kırıkları girmişti. Bu cam kırıkları tümörü yaymış ve gözün görme yetisini kaybedecek kadar zarar vermişti. Aile artık tek ışık alacak sol göz için de bir kez daha olağanüstü bir çaresizlik içinde dünyaya karanlık bakacak kızları için üzülmekten bitap düşmüştü. Anne kızının bu çaresizliği karşısında meme kanseri olmuştu.
*
Bir yandan Turin’in saçı bir yandan da annenin saçları dökülüyordu. Bu hayat serüveninin içinde 13 kez ameliyat geçiren kızları için umudunu kaybetmek istemeyen aile, devletin ve doktorların yardımıyla protez göz sahibi oldu. Anne her banyo yaptırırken kızımın gözlerini çıkartıyorum deyişinde tüylerim diken diken oldu. Anne, en büyük hayalim kızımın gözyaşlarına dokunmaktır dediği anda bir kez daha yaralandık.
*
7 kardeşin 6. çocuğu olan Turin; hayat canlısı, sevecen ve zeki tavırlarıyla görenlerini kendine hayran bırakıyordu. Sesleri birbirine bağlayıp gördüğünü belirten Turin, kendini çokça sevdiren bir çocuktur.
*
Çocuklarla oynamayı çok seviyor aslında gözlüksüz de oynayabilirim diyen Turin, anneye sorduğumda ise gözlük görmesi için değil gözleri düşmemesi içindir, dedi. Anne kızının hikâyesini anlatırken çayını soğuttu ben ise anlatılanlar karşısında buz kesildim. Göz kapaklarımı açıp kapatmaktan bile utandım.
*
Anne, meme kanseri tedavimde kızım bana moral oldu ben de kızıma ışık olmaya çalışıyorum. Kızımın göz nakline yazılmasını istiyorum, dünyanın herhangi bir yerinde Turin’e ışık olacak doktorları ve yardımseverleri karanlığımıza çağırıyorum bizi de görsünler bize yardım etsinler bir umut belki kızımın beni ve babasını görmesini sağlarlar.
*
Anneye Turin’in en büyük hayalini sorduğumda, keşke annemi ve babamı görseydim demiş. Hiçbir şey istediğim gibi gitmese de Allah’a şükür diyor, Allah böyle kısmet etmiş, ne güzel bir teslimiyet.
*
Gözleri kapalıyken yaşama tutunmamızı sağlayan Turin ve onun gibilerin hikayesi, hepimize ışık olurken sahip olduklarımıza nankörce davranmamıza ne gerek var. Turin kendi hikayesini yazanı da güneşi görmeyip umut doluyken peki ya biz her şeyi görüp karanlığa neden kapılıyoruz? Sahi ya gözleri görmeyen sadece Turin mi? İki gözleri de görmeyen Turin’in dokunaklı hikâyesinde her bir cümle Turin için ışık olması dileğiyle…