Tarihi kayıtlar insanların tahminen bundan on iki bin yıl önce beraber yaşamaya başladığını yazıyor. Yani ilkel yaşamdan sonra insanlar topluluklar halinde yaşamaya başlayalı çok olmuş. Fakat son birkaç günden beri çevremizde gördüğüm manzaralar maalesef bizim daha beraber yaşamayı ve ortak kullanmayı öğrenemediğimiz anlaşılıyor.

Dicle Nehir Kenarı

İşim gereği her sabah beş yüz, altı yüz metre civarı Dicle Nehrine paralel yürüyorum. Nehrin kendisi ve sahil boyu anlayışsız insanların atıklarından bıkmış olacak ki içine etrafına bırakılan çöpleri yüzümüze vururcasına teşhir ediyor.

Dicle Nehri ve civarında gördüğüm manzaraları daha sindirememişken, bazı arkadaşları gittikleri piknik alanından almaya gittiğimde gördüğüm manzara al birini vur ötekine gibisinden oldu. Bölgemiz tarihinin önemli abidelerinden biri olan ALO DİNO KASRI civarında piknik yapmaya gitmiş olanlardan bir kısmı maalesef orayı da bir çöplük haline getirmişler.

Parklar ve sokak aralarında gördüğüm manzaraları buradan yazmaya başlasam sayfaların yetmeyeceğini anladığımdan dolayı daha fazla görsel paylaşmaya gerek duymadım açıkçası. Benim gördüklerim bunlarsa sizler nelere şahit oluyorsunuz düşünmek bile istemiyorum.

Evimizde kocaman halıya bir damla çay döküldü diye kocaman halıyı yıkamaya gönderen bizler, söz konusu çevremiz ve ortak alanlarımız olunca niye bu kadar temizlikçi olamıyoruz anlamak mümkün değil.

Temizlik imanın yarısıdır, diyen bir peygamberin ümmetinden olanlar bu hadisi şerifi neden uygulamıyoruz peki. Daha birkaç yüz yıl önce yıkanmayı öğrenen Avrupa halkı bizlere bu konuda çok ders veriyor aslında. Avrupa sokakları bal dök yala cinsinden temiz durumda iken bizim sokaklarımız neden kokudan geçilmiyor peki.

Birlikte yaşamak zorunda olan bizler, birlikte yaşama kurallarına uymak durumundayız. Yaşanabilir bir dünya için kendi evlerimizde temizliğe ne kadar ehemmiyet veriyorsak ortak kullanım alanlarına da aynı ehemmiyeti vermek durumundayız.